Łokieć tenisisty

Wielu sportowców często dotyka schorzenie zapalenie nadkłykcia bocznego kości ramiennej, czyli tak zwany łokieć tenisisty. Jednakże wbrew pozorom zwolenników tenisa dotyczy tylko w zaledwie kilku procentach. To zapalenie tkanek dotyczy w ogromnej mierze pracowników biurowych, sekretarek, informatyków, elektryków, techników, a nawet muzyków. Zatem co doprowadza do zapalenia w okolicy łokcia w tak dużej grupie osób, kiedy udać się do lekarza i czy jest jakiś ratunek dla osób borykających się z tą przypadłością?

Łokieć tenisisty – co to jest i jakie są przyczyny?

Entezopatia nadkłykcia bocznego kości ramiennej, na co potocznie powiemy łokieć tenisisty jest to nic innego, jak zapalenie mięśni i ich ścięgien w miejscu przyczepu do kości. Tutaj mowa o bocznej stronie łokcia, gdzie mają miejsce przyczepy mięśni prostowników palców dłoni i prostowników nadgarstka.

Powstają zarówno poprzez częste i w nadmiernych ilościach wykonywane te same sekwencje ruchów łokcia, przez co dochodzi do mikrouszkodzeń, np. na tle pracy zawodowej. Dochodzi wtedy do zmian degeneracyjnych włókien kolagenowych, do czego dochodzi jeszcze nieprawidłowe ukrwienie tej części kończyny zarówno przez wzgląd na mikrourazy jak i przewlekłe przeciążenia. Zgięcie grzbietowe nadgarstka, czyli do góry zgięcie dłoni oraz napięcie w mięśniach to jest ten ruch, który regularnie powtarzający się w sporych ilościach prowadzi do łokcia tenisisty.

W sporcie przyczyną może być nieodpowiednia technika gry, zbyt twardy kort, zbyt mała masa ciała grającego czy za mały rozmiar głowy rakiety tenisowej.
Oprócz graczy tenisa czy squasha dotyczy to również wszystkich sportów w których występuje odbicie piłki przy zgiętym łokciu z bekhendu. Stąd też w nazwie „tenisisty” gdyż to najczęściej wykonywany ruch w prawie każdym typie uderzenia.

Jednakże oprócz zawodów związanych z pracą za biurkiem oraz sportem przyczyną schorzenia może być również wiek. Na zapalenia ścięgien czy stawów narażone są osoby już po 30-stce, aczkolwiek najczęściej zdarzają się przypadki tuż po 45 roku życia.
Oczywiście używki takie jak nikotyna, regularne spożywanie alkoholu, narkotyki również zwiększają ryzyko zachorowania na jakąkolwiek z entezopatii.

Warto zwrócić uwagę również że nie tylko przeciążenia mają wpływ na powstanie schorzenia ale również zbyt mała aktywność fizyczna. Mięśnie bardzo rzadko ćwiczone, które są narażone na nagłe przenoszenie ciężkich rzeczy czy na nadmierną aktywność fizyczną mogą się naderwać, ze względu na nie przyzwyczajenie do takiego typu wysiłku z ich strony.

Ze względu na to że sportowcy to bardzo nieliczne grono wśród chorych na łokieć tenisisty, a w głównej mierze wynika to z prowadzonej pracy zawodowej, schorzenie to zostało wpisane na listę chorób zawodowych.

Objawy charakterystyczne dla łokcia tenisisty

Pomijając fakt, że jest to dosyć uciążliwa dolegliwość, która często uniemożliwia wiele czynności jak i pracę zawodową objawia się często sporym bólem w okolicy łokcia po zewnętrznej stronie jak i nadgarstka. Często nasila się przy próbie zaciśnięcia pięści, wyprostowania nadgarstka, otwarcia drzwi czy podniesienie kubka oraz odwracania i nawracania przedramienia. Pacjenci skarżą się na mniejszą siłę w danej kończynie oraz jej szybsze męczenie się niż w ręce zdrowej oraz często towarzysząca tkliwość i wrażliwość na ucisk i dotykanie w okolicy łokcia. Rzadko natomiast zdarza się zjawisko sztywności porannej w łokciu, ustępujące po rozruszaniu oraz obrzęk obejmujący całą zewnętrzna krawędź łokcia. W zaawansowanym stadium zdarza się, że ból po odpoczynku nie ustępuje, a wręcz jeszcze się nasila.

Dodatkowo warto wspomnieć że nieleczony łokieć tenisisty może prowadzić również do ograniczenia ruchomości w stawie łokciowych oraz uszkodzenia naczyń krwionośnych i nerwów.

Diagnostyka i leczenie w przypadku łokcia tenisisty

Warto zauważyć, że ból po stronie bocznej łokcia nie zawsze jest równoznaczny z łokciem tenisisty, jednak warto mieć go na uwadze. Pierwszymi krokami przy wystąpieniu bólu bądź innych dolegliwości związanych z tym schorzeniem jest odpoczynek. Warto dać sobie kilka dni wolnego od wykonywanej czynności, aby mięśnie się rozluźniły, zregenerowały, a ból minął.

Dodatkowo skuteczny jest masaż, ćwiczenia rozciągające ręki oraz okłady z zimnej wody bądź kostek lodu. Czasami w przypadku sportowców wystarczy poprawić technikę gry, a w pracy za biurkiem ograniczyć długotrwałe siedzenie przy komputerze.

Jeśli natomiast po kilku dniach takiego domowego leczenia objawy nie mijają, a czasem nawet dochodzi do ich nasilenia, należy udać się niezwłocznie do ortopedy bądź fizjoterapeuty. Często zdarza się, że nasze dolegliwości nie biorą się wcale z entezopatii, a mają inne źródło co musi być dokładnie przebadane.

W tym celu zostanie przeprowadzony z nami wywiad oraz badanie przedmiotowe, aby znaleźć przyczynę problemu. Podczas badania specjalista musi porównać kończynę chorą ze zdrową. Badanie takie obejmuje na wstępie sprawdzenie siły chwytu oraz stopnia bolesności czy tkliwości tkanek.

Dodatkowo szeroko wykorzystywane głównie przez fizjoterapeutów są testy diagnostyczne takie jak: Thomsona, Milla czy Cozena. Są to testy sprawdzające typowe objawy łokcia tenisisty, lecz to nie wszystko. Dodatkowo warto, aby został przetestowany odcinek szyjny kręgosłupa w celu zauważenia ewentualnych innych źródeł entezopatii bądź zablokowania kręgów. Aby mieć 100% pewności, że mamy do czynienia z łokciem tenisisty należy wykonać USG łokcia bądź rezonans magnetyczny.

Znając diagnozę należy zaznaczyć, że leczenie takiego schorzenia w większości może trwać nawet latami i to nie ze względu na wiek pacjenta, a z powodu ogromnego ociągania w celu umówienia się. Nie należy zwlekać z wizytą gdyż, pamiętajmy że ociąganie jej w czasie zwiększa zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe.

Głównym celem naszego leczenia jest przede wszystkim zniesienie dolegliwości bólowych, poprawa funkcji ręki oraz zwiększenie siły mięśniowej. Do leczenia zwłaszcza w przypadku zerwania przyczepów mięśni stosowane jest coraz częściej wstrzykiwanie osocza bogatopłytkowego. Zawiera on czynnik wzrostu, który świetnie i szybko sprzyja regeneracji komórkom uszkodzonego ścięgna. Stosowane wcześniej często sterydy o działaniu przeciwzapalnym, zastępowane są pracą fizjoterapeuty, która nie skupia się tylko na objawach jak w przypadku sterydów, a skupia się na problemie od podszewki. O ile nie jest od początku potrzebna operacja, fizjoterapeuta może pomóc nam całkowicie pozbyć się problemu za pomocą kilku technik.

Pierwsza z nich jest fizykoterapia, czyli zastosowanie leczniczego działania pola magnetycznego, laseroterapii, ultradźwięków czy fala uderzeniowa. Pomagają one przede wszystkim w poprawie mikrokrążenia, w odżywieniu tkanek, aby je naprawić i zagoić czy zadziałać przeciwbólowo.

Oprócz zabiegów fizykalnych ogromną poprawę niesie terapia manualna połączona z kinezyterapia. Tutaj terapeutą zwykle stosuje masaż z użyciem kostek lodu czy poprzeczny na tkankę mięśniowo-powięziową oraz skupi się na mobilizacji stawów nadgarstka. Tutaj ma swoje dobre zastosowanie również kinesiotaping, który zmniejsza obrzęk oraz ból, a tym samym zwiększa przepływ krwi do mięśni, co przyspiesza leczenie.

Do kinezyterapii czyli ćwiczeń zaliczymy tutaj przede wszystkim naprzemienne zginanie i rozciąganie łokcia, unoszenie nadgarstków czy ich obroty. Terapeuta tutaj nauczy jak poprawnie i dokładnie wykonywać każde z ćwiczeń i wiele z nich zaleci również do domu.

Aby zapobiec nawrotom schorzenia oraz jak najszybciej się wyleczyć najważniejsza jest systematyczne i sumienne wykonywanie zaleconych ćwiczeń oraz korzystać z umówionych zabiegów.

W przypadku zaawansowanych stopni łokcia tenisisty bądź niestosowanie się do zaleceń konieczne będzie leczenie operacyjne. Ze względu na to że podczas zabiegu wycina się zarówno mięsień jak i małą część kości, następuje potem unieruchomienie kończyny na okres kilku tygodni. Z tego względu leczenie jak i rehabilitacja znacznie ulega wydłużeniu.

Metody profilaktyczne w przypadku łokcia tenisisty

W przypadku sportowców świetnie sprawdzą się specjalne opaski, aby zabezpieczyć potencjalne miejsce zagrożenia na łokciach. Natomiast dla pracowników biurowych zaleca się, aby dłoń leżała jak najbardziej na biurku zamiast odstawać mocno do góry, a łokieć zwisał poza biurko, aby nie uciskać zbytnio nerwu.

Najważniejsze zarówno w jednym jak i drugim przypadku jest dbać, aby łokieć oczywiście ile się da nie był regularnie przeciążony. Warto również robić z 2-3 razy w ciągu dnia przerwy w pracy 5-minutowe na chwilę ćwiczeń dla rąk. Tutaj w głównej mierze świetnie nada się ćwiczenie rozciągające zginacze i prostowniki nadgarstków.

Jak je wykonać?
Unieś wyprostowane ręce przed sobą i jedną dłoń zegnij tak, aby palce były skierowane do sufitu, a drugą dłonią naciągaj dłoń i palce w stronę łokcia. Ma być uczucie rozciągania mięśni, ale nigdy bólu. Drugie ćwiczenie polega na tym samym lecz palce skierowane są do podłogi. Każdy ruch przytrzymać ok. 10-15 sekund i rozluźnić. Wykonać po 5 powtórzeń obu ćwiczeń na każdą rękę.

Ile zwolnienia na łokieć tenisisty? 

Czas trwania zwolnienia lekarskiego przy łokciu tenisisty zależy od stopnia zaawansowania schorzenia, charakteru pracy pacjenta oraz wybranej metody leczenia. Łokieć tenisisty, czyli entezopatia mięśni prostowników nadgarstka, to schorzenie wynikające z przeciążenia mięśni i ścięgien. Wymaga odpowiedniego czasu na regenerację, co często wiąże się z przerwą w aktywności zawodowej. Zwolnienie lekarskie jest najczęściej wystawiane w sytuacjach, gdy dolegliwości bólowe i ograniczenie funkcji stawu są na tyle dotkliwe, że uniemożliwiają wykonywanie obowiązków zawodowych lub codziennych czynności.

W początkowej fazie choroby, kiedy objawy nie są intensywne, zwolnienie może trwać około 2 tygodni, co pozwala na wdrożenie podstawowej terapii oraz odpoczynek dla chorej kończyny. Przy większych dolegliwościach bólowych lub poważniejszej dysfunkcji stawu, zwolnienie wynosić może od 3 do 4 tygodni. W tym czasie pacjent zwykle rozpoczyna program rehabilitacji. Po zabiegu operacyjnym lub inwazyjnym leczeniu zwolnienie może być wydłużone do 6–8 tygodni, szczególnie jeśli pacjent wymaga intensywnej rehabilitacji lub pracuje fizycznie, co mogłoby obciążać chore ramię.

W przypadku pracy fizycznej np. w budownictwie czy na liniach produkcyjnych, niekiedy konieczne jest dłuższe zwolnienie, nawet do kilku tygodni, aby umożliwić regenerację tkanek. W przypadku pracy biurowej, jeśli obejmuje intensywne ruchy nadgarstka, takie jak pisanie na klawiaturze przez wiele godzin, lekarz również może zalecić odpoczynek i ewentualne przystosowanie stanowiska pracy.

Odpoczynek i odpowiednia rehabilitacja są kluczowe w leczeniu łokcia tenisisty. Po otrzymaniu zwolnienia lekarskiego warto przestrzegać zaleceń dotyczących ćwiczeń i technik odciążających staw oraz unikać czynności, które mogą pogorszyć stan, takich jak podnoszenie ciężkich przedmiotów lub powtarzające się ruchy nadgarstka.

Powrót do aktywności zawodowej powinien odbywać się po ustąpieniu dolegliwości bólowych i przywróceniu funkcji stawu. Osoby wykonujące ciężką pracę fizyczną powinny rozważyć stopniowe wprowadzanie obciążeń, najlepiej pod nadzorem fizjoterapeuty.

Podsumowując, zwolnienie lekarskie na łokieć tenisisty trwa zazwyczaj od 2 do 8 tygodni, w zależności od nasilenia objawów, charakteru pracy i zastosowanego leczenia. Warto pamiętać, że zbyt szybki powrót do intensywnych aktywności może skutkować nawrotem objawów i wydłużeniem procesu rekonwalescencji. Podczas rekonwalescencji warto skorzystać z rehabilitacji, która przyspiesza regenerację i zmniejsza ryzyko powikłań.

Co na łokieć tenisisty? 

Łokieć tenisisty wywołuje ból i dyskomfort w okolicy łokcia, utrudniając codzienne funkcjonowanie i uprawianie aktywności fizycznej. Na szczęście istnieje wiele metod leczenia, które mogą skutecznie złagodzić objawy i pomóc w powrocie do pełnej sprawności.

Leczenie zachowawcze

W pierwszej kolejności, gdy pojawiają się objawy łokcia tenisisty, konieczne jest odciążenie chorej kończyny. Unikanie czynności nasilających ból, takich jak podnoszenie ciężarów, powtarzalne ruchy nadgarstka czy intensywne treningi sportowe, jest kluczowe w początkowej fazie leczenia. Odpoczynek pozwala na regenerację uszkodzonych tkanek i zapobiega dalszym urazom.

W razie potrzeby zaleca się także noszenie ortezy, opaski lub stabilizatora na łokieć.

W tym czasie można stosować zimne okłady, które zmniejszają obrzęk i łagodzą ból. Okład z lodu przykładany na bolesne miejsce przez 10–15 minut kilka razy dziennie to prosty sposób na uśmierzenie bólu. Dodatkowo, pomocne mogą być niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak ibuprofen, które redukują stan zapalny i przynoszą ulgę.

Rehabilitacja i fizjoterapia

Kluczową rolę w leczeniu łokcia tenisisty odgrywa rehabilitacja. Fizjoterapeuta po dokładnym zbadaniu stanu pacjenta może zaproponować indywidualny plan terapii. Na początkowym etapie stosuje się techniki manualne, które pomagają zmniejszyć napięcie mięśniowe, poprawić ukrwienie tkanek i przywrócić pełen zakres ruchów w stawie. Kinesiotaping, czyli aplikacja specjalnych taśm na skórę, może dodatkowo odciążyć uszkodzone ścięgna i zmniejszyć ból.

Ćwiczenia wzmacniające i rozciągające stanowią kolejny istotny element terapii. Regularna praca nad mięśniami przedramienia pomaga zwiększyć ich siłę i elastyczność, co zmniejsza ryzyko nawrotów schorzenia.

Szeroką gamę zabiegów wspomagających proces leczenia oferuje fizykoterapia. Ultradźwięki, laseroterapia czy jonoforeza to metody poprawiające regenerację tkanek i łagodzące ból. Jednym ze skuteczniejszych zabiegów jest terapia falą uderzeniową, która stymuluje naturalne procesy gojenia, zmniejsza stan zapalny i poprawia elastyczność ścięgien.

Leczenie operacyjne oraz inne metody leczenia

Jeśli standardowe metody leczenia nie przynoszą oczekiwanych efektów, można rozważyć bardziej zaawansowane terapie. Wstrzyknięcia osocza bogatopłytkowego (PRP) lub leków sterydowych w miejsce objęte stanem zapalnym są skutecznymi sposobami na złagodzenie bólu. Osocze bogatopłytkowe zawiera czynniki wzrostu, które wspierają odbudowę uszkodzonych tkanek i przyspieszają regenerację. Wykonuje się także blokady prokainowe.

W przypadku przewlekłych objawów, które nie ustępują po kilku miesiącach leczenia zachowawczego, lekarz może zasugerować zabieg operacyjny. Operacja łokcia tenisisty polega na usunięciu uszkodzonych tkanek i przywróceniu prawidłowej funkcji stawu. Zabieg ten może być wykonany metodą klasyczną lub za pomocą artroskopii, która jest mniej inwazyjna i skraca czas rekonwalescencji. Innymi stosowanymi metodami są także fasciotomia prostowników (co oznacza przecięcie powięzi, które zmniejsza nacisk na nerwy i naczynia krwionośne), odnerwienie stawu łokciowego oraz plastyka ścięgien prostowników.

Domowe sposoby na wsparcie leczenia

Leczenie łokcia tenisisty można wspomagać domowymi sposobami. Oprócz stosowania zimnych okładów warto sięgnąć po maści i żele przeciwbólowe dostępne bez recepty.

Ważnym elementem zarówno profilaktyki, jak i leczenia, jest poprawa ergonomii w pracy. Dostosowanie stanowiska pracy, zastosowanie podkładek pod nadgarstki oraz regularne przerwy na rozciąganie mogą znacząco zmniejszyć ryzyko przeciążeń stawu łokciowego.

Aby uniknąć nawrotów łokcia tenisisty, warto pamiętać o kilku zasadach. Unikaj długotrwałego przeciążania stawu łokciowego, a podczas ćwiczeń dbaj o prawidłową technikę i regularnie wzmacniaj mięśnie przedramienia. Jeśli Twoja praca wymaga wykonywania powtarzalnych ruchów ręką, pamiętaj o robieniu krótkich przerw na rozluźnianie mięśni.

Łokieć tenisisty – gdzie boli? 

Charakterystycznym objawem łokcia tenisisty jest ból po zewnętrznej stronie stawu łokciowego, w okolicy nadkłykcia bocznego kości ramiennej. Dolegliwości te mogą promieniować na grzbietową stronę przedramienia, a nawet w kierunku nadgarstka. W przypadku łokcia tenisisty ból nie ogranicza się więc jedynie do łokcia, ale może być odczuwalny w całej kończynie górnej. 

Ból pojawia się najczęściej podczas ruchów ręką, takich jak chwytanie, zaciskanie dłoni, odwracanie lub nawracanie przedramienia, a także prostowanie nadgarstka. Dolegliwości bólowe najczęściej pojawiają się w sytuacjach, takich jak podnoszenie nawet lekkich przedmiotów, jak szklanka z wodą, zakręcanie lub odkręcanie słoików, prostowanie łokcia, uciskanie jego zewnętrznej strony oraz przy intensywnych, powtarzalnych ruchach ręką, charakterystyczne dla niektórych zawodów lub aktywności sportowych.

Początkowo ból występuje tylko przy obciążaniu kończyny, czyli właśnie podczas podnoszenia przedmiotów, zakręcania słoików czy witania się uściskiem dłoni. W miarę postępu schorzenia dolegliwości mogą nasilać się nawet w spoczynku, szczególnie w nocy. 

Poza bólem pacjenci mogą odczuwać wrażenie niepewności chwytu lub niemożności utrzymania przedmiotów w dłoni.

Jednakże, nie każdy ból w okolicy łokcia oznacza łokieć tenisisty. Objawy mogą być spowodowane innymi schorzeniami, takimi jak:

• Problemy w odcinku szyjnym lub piersiowym kręgosłupa, w których ból może promieniować do łokcia i dłoni.
• Napięcia w strukturach mięśniowych i powięziach kończyny górnej.
• Zespoły uciskowe, takie jak zespół górnego otworu klatki piersiowej, które mogą naśladować dolegliwości związane z łokciem tenisisty.

Jak sprawdzić, czy mam łokieć tenisisty? 

Łokieć tenisisty to dolegliwość, której głównym objawem jest ból po zewnętrznej stronie stawu łokciowego, nasilający się podczas wykonywania codziennych czynności, takich jak chwytanie, podnoszenie przedmiotów czy prostowanie nadgarstka. Aby potwierdzić podejrzenie tej choroby, konieczne jest wykonanie prostych testów klinicznych, a w razie potrzeby – dodatkowych badań obrazowych.

Podstawowym objawem łokcia tenisisty jest ból odczuwalny w okolicy nadkłykcia bocznego kości ramiennej, czyli w okolicy bocznej stawu łokciowego, który może promieniować do przedramienia czy nadgarstka. Ból może występować zarówno podczas ruchu, jak i w spoczynku w zaawansowanych stadiach choroby. Inne charakterystyczne objawy to osłabienie siły chwytu, tkliwość okolicy nadkłykcia przy ucisku, ograniczony zakres ruchu w przedramieniu oraz trudności w wykonywaniu prostych czynności, takich jak ściskanie dłoni czy podnoszenie lekkich przedmiotów.

Rozpoznanie łokcia tenisisty najczęściej opiera się na wywiadzie i badaniu klinicznym. Lekarz może przeprowadzić kilka prostych testów, które pomagają ocenić, czy występują typowe objawy.

Test Thomsona

Polega na tym, że pacjent prostuje rękę w łokciu, ustawia nadgarstek w wyproście, a palce zaciska w pięść. Osoba badająca jedną ręką trzyma nadgarstek od strony dłoniowej, a drugą obejmuje pięść pacjenta. Następnie pacjent próbuje wyprostować nadgarstek przeciwko oporowi. Pojawienie się bólu w okolicy nadkłykcia bocznego kości ramiennej i mięśni prostowników nadgarstka wskazuje na możliwość występowania łokcia tenisisty.

Test Milla

Ten test wykonuje się w pozycji zgiętego stawu łokciowego i wyprostowanego nadgarstka. Terapeuta jedną ręką chwyta łokieć pacjenta, a drugą obejmuje dystalną część przedramienia. Pacjent próbuje wykonać ruch odwracania przedramienia wbrew oporowi, siłując się z osobą badającą. Jeśli w trakcie testu pojawi się ból w okolicy nadkłykcia bocznego i prostowników, wynik może sugerować łokieć tenisisty.

Powyższe testy kliniczne, choć bardzo pomocne, nie zawsze pozwalają na jednoznaczne potwierdzenie diagnozy. Jeśli wyniki badań klinicznych są niejednoznaczne lub istnieje potrzeba wykluczenia innych schorzeń, lekarz może zlecić dodatkowe badania obrazowe, takie jak:

• Badanie ultrasonograficzne (USG) stawu łokciowego, które pozwala ocenić stan tkanek miękkich i ścięgien,
• Rezonans magnetyczny (MRI), który może pomóc zidentyfikować zmiany w obrębie ścięgien oraz wykluczyć inne potencjalne przyczyny bólu, jak uszkodzenia więzadeł czy zmiany w kościach.

Samodzielna diagnoza na podstawie objawów może być trudna, ponieważ podobne objawy mogą dawać również inne schorzenia, takie jak zapalenie stawów, problemy z kręgosłupem, czy urazy tkanek miękkich. Właściwa diagnoza pozwoli na wdrożenie odpowiedniego leczenia.

Orteza na łokieć tenisisty – jak założyć? 

Orteza na łokieć to przyrząd wspomagające leczenie i łagodzenie dolegliwości bólowych w przypadku takich schorzeń jak łokieć tenisisty czy łokieć golfisty. Jej zadaniem jest zmniejszenie nacisku na uszkodzone ścięgna oraz stabilizacja stawu, co sprzyja regeneracji i poprawia komfort w wykonywaniu codziennych czynności.

Jak działa orteza na łokieć tenisisty? Zmniejsza napięcie mięśni i ścięgien w okolicy łokcia, ograniczając mikrourazy i przeciążenia. Dzięki kontrolowanemu uciskowi poprawia przepływ krwi, co przyspiesza wchłanianie obrzęków i wysięków. Pomaga też odciążyć staw, łagodząc ból i umożliwiając bardziej kontrolowane ruchy kończyny.

Aby orteza skutecznie spełniała swoje zadanie, należy ją prawidłowo założyć:

1. Krok pierwszy: Przygotowanie ortezy
   Przed pierwszym użyciem upewnij się, że orteza jest w odpowiednim stanie technicznym. Jeśli model posiada pelotę (miękką poduszkę silikonową), usuń z niej folię ochronną.
2. Krok drugi: Umieszczenie na przedramieniu
   Przeciągnij pasek ortezy przez klamrę prowadzącą, tworząc zamkniętą opaskę. Następnie wsuwaj ortezę na przedramię w taki sposób, aby znajdowała się około 5-10 cm poniżej łokcia.
3. Krok trzeci: Prawidłowe ustawienie poduszki
   Jeśli używasz ortezy na łokieć tenisisty, miękka pelota powinna znajdować się po zewnętrznej stronie przedramienia, w miejscu, gdzie znajdują się mięśnie prostowniki, około 10 cm od końca kości łokciowej.
4. Krok czwarty: Zapięcie paska
   Zaciśnij pasek ortezy, tak aby zapewniała lekki ucisk podczas zginania i napięcia mięśni. Pamiętaj, że orteza nie powinna uciskać zbyt mocno – mięśnie nie mogą być nadmiernie napięte.
5. Krok piąty: Kontrola dopasowania
   Sprawdź, czy orteza dobrze przylega do skóry i nie przesuwa się podczas ruchu. Upewnij się, że nie powoduje dyskomfortu ani nie ogranicza krążenia.

Jak długo nosić ortezę? Czas noszenia ortezy zależy od zaawansowania schorzenia oraz zaleceń lekarza. W niektórych przypadkach wystarczy nosić ją kilka godzin dziennie, na przykład podczas aktywności fizycznej lub podczas pracy, która obciąża staw. W poważniejszych sytuacjach orteza może być noszona nawet przez kilka tygodni.

Zawsze skonsultuj się z lekarzem lub fizjoterapeutą, który doradzi odpowiedni model ortezy oraz sposób jej użytkowania. Orteza powinna być dopasowana do obwodu przedramienia. Wybieraj modele wykonane z oddychających, elastycznych materiałów, które nie podrażniają skóry.

Jeśli nie jesteś pewien, jak prawidłowo zakładać i stosować ortezę, skonsultuj się z lekarzem, fizjoterapeutą lub specjalistą w sklepie medycznym. Prawidłowe użytkowanie ortezy to klucz do skutecznego leczenia łokcia tenisisty.

Jakie zabiegi na łokieć tenisisty? 

Leczenie łokcia tenisisty dostosowuje się do stopnia zaawansowania choroby, a kluczowym celem terapii jest złagodzenie bólu, poprawa funkcji stawu i zapobieganie dalszym uszkodzeniom.

Podstawowym krokiem w terapii łokcia tenisisty jest unikanie czynności wywołujących ból. Osoby cierpiące na to schorzenie powinny zmniejszyć intensywność powtarzalnych ruchów nadgarstka, takich jak dźwiganie, zaciskanie dłoni czy długotrwała praca przy komputerze. Sportowcy często muszą zmodyfikować technikę gry i dopasować sprzęt, aby ograniczyć przeciążenia stawu.

Kluczową rolę w leczeniu łokcia tenisisty odgrywa rehabilitacja. Terapia manualna, obejmująca techniki takie jak głęboki masaż poprzeczny czy manipulacja metodą Milla, pomaga przywrócić naturalną elastyczność tkanek i poprawić ruchomość stawu. Równocześnie kinezyterapia, oparta m.in. na ćwiczeniach wzmacniających i rozciągających mięśnie przedramienia, pozwala na odbudowę siły mięśniowej i poprawę funkcji ręki.

Współczesna fizykoterapia oferuje szereg zaawansowanych technologii, które wspomagają proces leczenia. Do zabiegów na łokieć tenisisty należą:

• Fala uderzeniowa – stymuluje produkcję kolagenu, poprawia krążenie i redukuje ból.
• Krioterapia – działa przeciwzapalnie i wspiera regenerację tkanek poprzez naprzemienne skurcze i rozszerzenia naczyń krwionośnych.
• Ultradźwięki oraz laseroterapia punktowa – wnikają głęboko w tkanki, wspomagając gojenie i redukcję bólu.
• System Algonix – wykorzystuje prąd zmienny do precyzyjnej regeneracji zmienionych chorobowo obszarów.
• Diatermia i elektroterapia

W niektórych przypadkach terapię wspiera się iniekcjami osocza bogatopłytkowego (PRP), które przyspiesza regenerację uszkodzonych ścięgien dzięki zawartym w nim czynnikom wzrostu.

Dodatkowym wsparciem w terapii są techniki takie jak kinesiotaping, który zmniejsza napięcie mięśniowe i poprawia stabilizację stawu, oraz terapia punktów spustowych, pozwalająca na rozluźnienie przeciążonych mięśni. Stosowanie ortez i stabilizatorów zapewnia odpowiednie odciążenie stawu w codziennych aktywnościach.W przypadkach, gdy terapia zachowawcza i rehabilitacja nie przynoszą poprawy, rozważa się zabieg chirurgiczny. Polega on na usunięciu uszkodzonych tkanek, naprawie ścięgien lub poprawie ukrwienia w obszarze objętym schorzeniem.

Jak szybko wyleczyć łokieć tenisisty? 

Leczenie łokcia tenisisty może być procesem wymagającym czasu i cierpliwości. Choć całkowite wyleczenie może zająć kilka tygodni lub miesięcy, istnieją sposoby na przyspieszenie powrotu do zdrowia i złagodzenie objawów.

Na początkowym etapie leczenia bardzo ważne jest unikanie czynności, które wywołują ból. Ograniczenie dźwigania, powtarzalnych ruchów oraz wprowadzenie ergonomicznych rozwiązań w codziennym życiu stanowi podstawę terapii. W sytuacjach, gdy występuje obrzęk i stan zapalny, skuteczne okazują się okłady z lodu, które łagodzą ból i zmniejszają obrzęk poprzez redukcję stanu zapalnego. Dodatkowym wsparciem są specjalne opaski uciskowe, które zmniejszają napięcie w obrębie mięśni i przyczepów, pomagając w redukcji bólu.

Lekarz może zalecić przyjmowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) lub iniekcje glikokortykosteroidów, które pomagają w niwelowaniu bólu. Jednakże długotrwałe stosowanie glikokortykosteroidów i niesteroidowych leków przeciwzapalnych może negatywnie wpływać na procesy regeneracji ścięgien, dlatego terapia musi być prowadzona ostrożnie. Warto też pamiętać, że leki przeciwbólowe nie leczą łokcia tenisisty, a jedynie łagodzą objawy i doraźnie niwelują ból.

Kluczową rolę w leczeniu łokcia tenisisty odgrywa rehabilitacja. Terapia manualna, taka jak głęboki masaż poprzeczny czy rozluźnianie mięśni, pomaga zmniejszyć napięcie w tkankach i przywrócić ich elastyczność. Często odczuwana jest natychmiastowa ulga i poprawa.

Kinesiotaping, czyli naklejanie elastycznych taśm, wspiera stabilizację stawu i poprawia mikrokrążenie. Ćwiczenia rozciągające i wzmacniające mięśnie przedramienia oraz obręczy barkowej są nieodzownym elementem terapii, pomagając w odbudowie siły i elastyczności mięśni, jednak wymagają czasu.

Aby przyspieszyć procesy leczenia, warto sięgnąć po nowoczesne metody fizykoterapii. Ultradźwięki czy terapia falą uderzeniową przyspieszają regenerację tkanek i redukują ból. Krioterapia wspomaga regenerację dzięki działaniu zimna, które poprawia krążenie i zmniejsza stan zapalny. Dodatkowo, osocze bogatopłytkowe (PRP) dostarczane bezpośrednio do uszkodzonych tkanek wspiera procesy naprawcze dzięki zawartości czynników wzrostu.

Szybkie i skuteczne leczenie łokcia tenisisty wymaga indywidualnego podejścia, które łączy odpoczynek, odpowiednie techniki rehabilitacyjne oraz nowoczesne metody wspierające regenerację. Współpraca z lekarzem i fizjoterapeutą, a także regularne wykonywanie zaleconych ćwiczeń, znacząco zwiększają szanse na pełny i szybszy powrót do sprawności oraz minimalizują ryzyko nawrotu schorzenia.

Czy opaska na łokieć tenisisty pomaga? 

Opaska na łokieć tenisisty to popularne wsparcie w leczeniu schorzenia związanego z przeciążeniem nadkłykcia bocznego kości ramiennej. Dzięki swojej konstrukcji i działaniu, może ona skutecznie łagodzić dolegliwości bólowe, wspierać procesy regeneracji oraz zapobiegać dalszym urazom. Jednak, jak w przypadku każdego rozwiązania medycznego, dla uzyskania pożądanych efektów kluczowe jest jej odpowiednie stosowanie.

Opaska na łokieć tenisisty wywiera kontrolowany nacisk na mięśnie i ścięgna w obrębie przedramienia. Dzięki temu:

• zmniejsza napięcie w mięśniach i ogranicza obciążenie ścięgien,
• minimalizuje ból, umożliwiając wykonywanie codziennych czynności i aktywności sportowych,
• chroni staw łokciowy przed dalszymi przeciążeniami i zapobiega nawrotom schorzenia,
• wspomaga regenerację uszkodzonych tkanek.

Stosowanie opaski redukuje ryzyko dalszych uszkodzeń, a badania kliniczne wskazują, że aż 80% pacjentów noszących takie wsparcie odczuwa wyraźną poprawę.

Opaski na łokieć tenisisty są elastyczne, lekkie, wygodne i przepuszczają powietrze. Sprawdzają się zarówno jako element wspomagający leczenie, jak i w profilaktyce przeciążeń.

Chociaż opaska na łokieć tenisisty może być bardzo pomocna, jej stosowanie nie powinno zastępować leczenia przyczynowego. Nadmierne lub długotrwałe używanie opaski może prowadzić do osłabienia mięśni prostowników nadgarstka i palców, a w efekcie do zaników mięśniowych. Zaleca się używanie opaski podczas aktywności, które mogą obciążać łokieć, takich jak praca fizyczna czy sport. Nie należy jej jednak nosić przez cały czas, zwłaszcza w stanie spoczynku. W przypadku wątpliwości dotyczących długości i częstotliwości stosowania, najlepiej skonsultować się z lekarzem lub fizjoterapeutą.

Podsumowując, opaska na łokieć tenisisty to prosty i skuteczny sposób na wsparcie leczenia oraz złagodzenie objawów. Jednakże, aby przyniosła optymalne rezultaty, powinna być stosowana zgodnie z zaleceniami specjalisty i jako uzupełnienie innych metod terapeutycznych.

Jak boli łokieć tenisisty? 

Łokieć tenisisty to schorzenie, które wiąże się przede wszystkim z bólem zlokalizowanym po zewnętrznej stronie stawu łokciowego. Jest to dolegliwość dokuczliwa i uciążliwa, a ból często promieniuje wzdłuż przedramienia, aż do nadgarstka. Może pojawiać się podczas wykonywania codziennych czynności, takich jak otwieranie drzwi, podnoszenie kubka czy czesanie włosów, co negatywnie wpływa na komfort i jakość życia.

Jednym z charakterystycznych elementów bólu w łokciu tenisisty jest jego lokalizacja. Ból koncentruje się po zewnętrznej, czyli bocznej stronie łokcia, tuż w okolicy nadkłykcia bocznego kości ramiennej. Często promieniuje wzdłuż przedramienia, co może wywoływać wrażenie sztywności i napięcia w mięśniach.

Ból w łokciu tenisisty zwykle pojawia się podczas ruchów ręką, szczególnie tych związanych z:

• chwytaniem przedmiotów,
• zaciskaniem dłoni w pięść,
• prostowaniem nadgarstka (np. podczas unoszenia przedmiotu),
• nawracaniem i odwracaniem przedramienia (jak przy używaniu klucza lub witaniu się uściskiem dłoni).

Dolegliwości są więc szczególnie odczuwalne w sytuacjach, które angażują nadwyrężone ścięgna, czyli podczas trzymania rakiety czy innego cięższego przedmiotu, przy odkręcaniu i zakręcaniu słoików, noszeniu torby lub walizki czy podczas przekręcania klucza w zamku. Ból może utrudniać także proste gesty, takie jak zaciśnięcie dłoni w pięść czy podanie ręki.W początkowej fazie choroby ból jest związany z aktywnością i znika w spoczynku, jednak w miarę postępu schorzenia może pojawiać się także w stanie spoczynku. 

Oprócz bólu, pacjenci często doświadczają innych objawów:

• • osłabienie siły chwytu, co utrudnia codzienne czynności, takie jak unoszenie przedmiotów czy przenoszenie toreb,
  • tkliwość w okolicy nadkłykcia bocznego kości ramiennej, szczególnie wyczuwalna podczas ucisku,

• szybsza męczliwość dotkniętej dolegliwością kończyny górnej,

• w niektórych przypadkach obrzęk w zewnętrznej części łokcia.

Schorzenie zazwyczaj dotyczy ręki dominującej, czyli tej, której używamy najczęściej w codziennych czynnościach. Zdarza się jednak, że ból rozwija się w obu kończynach jednocześnie, szczególnie u osób wykonujących intensywną pracę fizyczną lub uprawiających sporty wymagające dużego obciążenia obu rąk.

Domowe sposoby na łokieć tenisisty 

Łokieć tenisisty to schorzenie, które może znacząco utrudniać codzienne funkcjonowanie. Choć zaleca się konsultację z lekarzem i zastosowanie specjalistycznej rehabilitacji, istnieją również domowe metody, które mogą wspomóc proces leczenia lub złagodzić dolegliwości bólowe. Pamiętaj jednak, że takie rozwiązania powinny być jedynie uzupełnieniem terapii prowadzonej pod nadzorem specjalisty, a nie jej substytutem.

Na początkowym etapie pomocną metodą jest zasada RICE, czyli:

• Rest – odpoczynek – należy unikać czynności obciążających staw łokciowy, które powodują ból.
• Ice – lód – okłady chłodzące, na przykład kompresy z lodem, zmniejszają obrzęk i łagodzą ból.
• Compression – ucisk – opaski uciskowe mogą wspierać staw i odciążać mięśnie przedramienia.
• Elevation – uniesienie – uniesienie ręki powyżej poziomu serca pomaga zmniejszyć obrzęk.

Na bolące miejsce można stosować dostępne bez recepty maści przeciwbólowe i przeciwzapalne np. z ibuprofenem czy diklofenakiem.

Ulgę może przynieść także masaż bolesnego miejsca, na przykład za pomocą specjalnych rollerów lub piłek do masażu. Techniki te pomagają zmniejszyć napięcie mięśni, poprawić ukrwienie tkanek, a także odbudować zakres ruchu w stawie. W przypadku łokcia tenisisty warto skupić się na masażu prostowników nadgarstka, mięśnia trójgłowego ramienia oraz mięśnia nadgrzebieniowego.

Prostym sposobem na redukcję bólu i obrzęku jest masaż kostką lodu owiniętą w szmatkę. Wystarczy przesuwać kostkę lodu po bolącym miejscu przez 5–10 minut, a następnie osuszyć skórę i nałożyć maść przeciwbólową.Regularne ćwiczenia o umiarkowanej intensywności, rozciągające i wzmacniające mięśnie przedramienia oraz nadgarstka, mogą poprawić ich elastyczność i wytrzymałość. Domowe ćwiczenia, nawet w formie delikatnych ruchów w pełnym zakresie stawu, pomagają w łagodzeniu napięcia i wspierają regenerację. Kluczowe jest, by unikać nadmiernego obciążenia oraz przerwać ćwiczenia, jeśli pojawi się ostry ból. Regularność i łagodność w wykonywaniu ruchów są istotniejsze niż ich intensywność.

Domowe sposoby na łokieć tenisisty mogą przynieść ulgę, ale zazwyczaj nie pozwalają na pełne wyleczenie. Kluczem do sukcesu jest odpowiednia diagnostyka i współpraca ze specjalistą, która pozwoli na trwałe wyeliminowanie problemu.

Nieleczony łokieć tenisisty – potencjalne konsekwencje

Nieleczony łokieć tenisisty może skutkować przewlekłym bólem, trwającym nawet kilka lat, który nie tylko utrudnia codzienne funkcjonowanie, ale także prowadzi do dalszego uszkodzenia tkanek. Początkowo ból pojawia się jedynie podczas ruchu, ale z czasem może stać się stały i utrzymywać również w spoczynku. W skrajnych przypadkach ból staje się tak intensywny, że uniemożliwia wykonywanie prostych czynności, takich jak podnoszenie kubka, czesanie włosów czy otwieranie drzwi.

Długotrwałe przeciążenie stawu łokciowego bez odpowiedniego leczenia może prowadzić do trwałego uszkodzenia ścięgien. Mikrourazy z czasem mogą przekształcić się w zmiany degeneracyjne, powodujące utratę elastyczności i wytrzymałości tkanek. Może to prowadzić do przykurczów mięśniowych, osłabienia mięśni przedramienia oraz niedotlenienia nerwów w wyniku zaburzeń krążenia w tkankach.

W zaawansowanych przypadkach łokieć tenisisty może powodować znaczne ograniczenie ruchomości w stawie łokciowym. Ból może sprawić, że nawet najprostsze ruchy stają się trudne do wykonania. Osoby dotknięte tym schorzeniem mogą doświadczać całkowitego ograniczenia funkcji ręki, co znacząco wpływa na ich zdolność do pracy i codziennej aktywności.

Łokieć tenisisty – fizjoterapia 

Podstawowym celem fizjoterapii łokcia tenisisty jest regeneracja uszkodzonych ścięgien, zmniejszenie stanu zapalnego, poprawa ukrwienia tkanek oraz przywrócenie prawidłowej biomechaniki ruchu. Leczenie jest zawsze dostosowywane do indywidualnych potrzeb pacjenta, uwzględniając wiek, poziom aktywności fizycznej oraz zaawansowanie schorzenia. Proces terapeutyczny obejmuje zarówno zmniejszanie bólu, jak i stopniowe wzmacnianie mięśni przedramienia i stawu łokciowego.

Ćwiczenia ekscentryczne i techniki manualne

Ćwiczenia ekscentryczne są jednym z najskuteczniejszych sposobów wzmacniania mięśni dotkniętych schorzeniem. Polegają na kontrolowanym rozciąganiu mięśni z użyciem niewielkiego obciążenia, co wspomaga regenerację ścięgien i zwiększa ich elastyczność. Uzupełnieniem terapii są techniki manualne, takie jak masaż poprzeczny, manipulacja Mill’a czy mobilizacja tkanek miękkich. Manipulację Milla poprzedza głęboki masaż poprzeczny. Podczas procedury pacjent siedzi, a jego kończyna górna jest ustawiona w odwiedzeniu i wewnętrznej rotacji w stawie barkowym oraz zgięta w stawie łokciowym pod kątem 90°. Terapeuta stabilizuje ramię pacjenta jedną ręką, a drugą utrzymuje jego dłoń w maksymalnym zgięciu nadgarstka oraz pronacji przedramienia. Kciuk terapeuty znajduje się wewnątrz dłoni pacjenta. Następnie staw łokciowy jest prostowany aż do momentu wyczucia sprężystego oporu, po czym wykonuje się szybki ruch w kierunku pełnego wyprostu.  Techniki te pomagają zmniejszyć ból, poprawić ruchomość stawu oraz przywrócić równowagę mięśniową.

Rola zabiegów fizykalnych

Również fizykoterapia odgrywa rolę w redukcji bólu i stymulacji procesów regeneracyjnych. Krioterapia działa przeciwzapalnie i przeciwbólowo, natomiast ultradźwięki i fala uderzeniowa wspierają ukrwienie oraz przyspieszają proces gojenia. Laseroterapia z kolei, redukuje obrzęk, zmniejsza napięcie mięśniowe i wspomaga regenerację uszkodzonych tkanek. Zabiegi te są szczególnie skuteczne we wczesnym etapie leczenia, gdy ból jest najbardziej dokuczliwy.

Kinesiotaping – wsparcie w regeneracji

Kinesiotaping to technika polegająca na naklejaniu elastycznych taśm na skórę w obszarze dotkniętym schorzeniem. Taśmy stabilizują staw łokciowy, zmniejszają napięcie mięśniowe i wspierają regenerację tkanek. Dzięki temu codzienne czynności stają się dla pacjentów bardziej komfortowe i mniej uciążliwe.

Wzmocnienie mięśni i profilaktyka

W późniejszych etapach leczenia wprowadza się ćwiczenia wzmacniające mięśnie przedramienia oraz obręczy barkowej. Regularne rozciąganie i wzmacnianie prostowników i zginaczy nadgarstka jest kluczowe w zapobieganiu nawrotom dolegliwości. Osoby aktywne fizycznie powinny szczególnie zadbać o prawidłową technikę wykonywania ćwiczeń oraz stosowanie ergonomicznych rozwiązań, które zmniejszają ryzyko przeciążeń stawu łokciowego.

Bibliografia:

• Białoszewski, Dariusz. Fizjoterapia w ortopedii. Red. . Warszawa: PZWL Wydawnictwo Lekarskie, 2014, 341 s. ISBN 978-83-200-5098-1 
• Ortopedia i traumatologia. Tom 1-2. Red. Gaździk, Tadeusz Sz. . Warszawa: PZWL Wydawnictwo Lekarskie, 2010, 707 s. ISBN 978-83-200-6085-0
• Lenoir, H., Mares, O. & Carlier, Y. Management of lateral epicondylitis. Orthop Traumatol Surg Res 105, S241–S246 (2019).
• Keijsers, R. et al. Tennis elbow. Shoulder Elbow 11, 384–392 (2019).
• Siminska, J. et al. Łokieć tenisisty – przegląd wybranych metod fizykalnych, metod zaopatrzenia ortopedycznego i masażu = Tennis elbow ty – review of selected physical methods, methods of orthopaedic supplies and massage. Journal of Education, Health and Sport 5, 269–280 (2021).