Cennik

Chirurgia onkologiczna

Konsultacja chirurgiczno-onkologiczna
280 zł
USG piersi
280 zł
Konsultacja chirurgiczno-onkologiczna + USG
380 zł

Chirurg onkologiczny

Nieprawidłowe tkanki powstające przez namnażanie się jednej nieprawidłowo rozwiniętej komórki to nowotwór, który może być łagodny bądź złośliwy – najczęściej z przerzutami. Nowotwory występują bardzo często w populacji i niestety przez brak występowania jakichkolwiek symptomów diagnozuje się je w późnych stadiach, przez co dochodzi do ogromnej liczby zgonów. W takich przypadkach najczęściej przeprowadza się leczenie chirurgiczne, aby pozbyć się nieprawidłowej tkanki co nazywa się chirurgią onkologiczną.

W Centrum Medycznym Sedimed Szczecin oferujemy naszym pacjentom:

  • konsultacje w zakresie łagodnych i złośliwych zmian piersi, USG piersi
  • usuwanie zmian nowotworowych skóry
  • konsultacje pacjentów z nowotworami przewodu pokarmowego (żołądka, jelita grubego i odbytnicy)
  • konsultacje pacjentów z guzami nadnerczy, kwalifikacja do leczenia operacyjnego

Czym jest chirurgia?

Chirurgia sama w sobie jest kliniczną dziedziną medycyny zajmującej się leczeniem operacyjnym poprzez wykonywanie różnych zabiegów i dzieli się na wiele podspecjalności. Cały ten dział medycyny wyróżnia się na część ogólną i szczegółową. Ta pierwsza dotyczy postępowania w przypadku: stanów zagrożenia życia, zakażeń, ran, gospodarki elektrolitowej, żywienia oraz zasad czynności przedoperacyjnych i pooperacyjnych. Natomiast chirurgia szczegółowa dotyczy konkretnych dziedzin operacji, jak:

  • klatki piersiowej,
  • naczyniową,
  • sercowo-naczyniową,
  • układu nerwowego,
  • urologiczną,
  • szczękowo-twarzową,
  • stomatologiczną,
  • podstawy czaszki,
  • głowy i szyi,
  • onkologiczną,
  • urazową,
  • ortopedyczną,
  • transplantologiczną,
  • dziecięcą.

W zależności od wybranej dziedziny chirurgicznej przeprowadza się inny rodzaj zabiegów. Niekiedy są sytuacje, gdy wykonanie operacji może być zbytnio zagrażające życiu i w takim przypadku stosuje się chirurgię zachowawczą. Są to wszelkiego rodzaju działania profilaktyczne oraz leczenie istniejących już zaburzeń poprzez środki farmakologiczne, programy edukacji prozdrowotnego stylu życia pacjentów, włączenie fizjoterapii czy terapii zajęciowej. Jednakże w każdym przypadku zastosowania leczenia operacyjnego chirurg potrzebuje odpowiednich narzędzi w celu odpowiedniego wykonania operacji. Przyrządów jest naprawdę mnóstwo, lecz warto wymienić choć kilka z nich. Najczęściej bez czego chirurdzy się nie rozstają to spinak, elektroskalpel, hak Farabeufa, gwoździe, igły, jak na przykład Deschampsa, imadło, kleszczyki, nici, pęsety czy nożyczki.

Historia chirurgii onkologicznej

Choć pospolicie zwany rak był znany już od starożytności to za początek całej specjalizacji onkologicznej jako wchodzącej w dział chirurgii uważa się XX wiek. Pomimo, że choroba występuje już tak długo wśród ludzi to zawsze uważana była za problem totalnie nieuleczalny. Z tego względu przełomem dla medycyny był właśnie XX wiek, a dokładnie jego druga połowa, gdyż w tym czasie nastąpił znaczny wzrost praktycznej wiedzy o chorobach nowotworowych. Poznano przebieg kliniczny, budowę czy umiejscowienie poszczególnych nowotworów, a także wprowadzono nowe metody leczenia tego rodzaju chorób. Tak znaczący progres w onkologii był skutkiem ogromnego odsetku zachorowań na wcześniej pospolicie nazywanego “raka” na każdy rodzaj choroby nowotworowej, który był wyrokiem śmierci wśród takich pacjentów.

Dlaczego?
Początek XX wieku to czas wzrostu liczby ludności po 50. roku życia, szybko postępująca urbanizacja, ekspozycje zawodowe czy duże rozszerzenie nałogu palenia wśród społeczeństwa. Te czynniki wpłynęły na ogromną liczbę zachorowań i zgonów ze względu na zachorowanie na nowotwór, co nie występowało w tak dużym % w poprzednich wiekach. Ze względu na kompletny brak wiedzy, brak dostępu do danych naukowych czy brak badań ogólnie było wiadomo, że rak jest nieuleczalny, a taki pacjent musiał pogodzić się z dużo szybszą i często długą śmiercią w męczarniach.

Czym zajmuje się chirurgia onkologiczna?

Chirurgia onkologiczna jest ogromną dziedziną medycyny zajmującą się nie tylko zabiegami operacyjnymi w chwili wystąpienia nowotworu, ale również wieloma innymi czynnościami w takiej sytuacji. Specjaliści, którymi są chirurdzy onkolodzy dbają o pacjentów również w kwestii:

  • wykonania wielu testów diagnostycznych,
  • postawienia odpowiedniej diagnozy,
  • wyboru najlepszego rozwiązania terapeutycznego,
  • obserwacja pacjentów w trakcie leczenia.

Same operacje, choć są najpopularniejsze w kwestii leczenia nowotworów to wybierane są tylko w dwóch przypadkach. Pierwszy jako jeden ze składowych terapii skojarzonej (czyli wsparcia dodatkowego przy zastosowaniu radioterapii, hormonoterapii lub chemioterapii) lub jako całkowicie jedyna forma leczenia, na przykład w sytuacji wczesnych postaci nowotworów. Jeśli jednak została podjęta decyzja o wykonaniu zabiegu operacyjnego to zazwyczaj w celu usunięcia nieprawidłowej tkanki, czyli guzów bądź ich przerzutów, co ma miejsce w nowotworach złośliwych. Nieraz dochodzi również do wycięcia okolicznych węzłów chłonnych, jednakże zazwyczaj ma to miejsce w zaawansowanym stadium choroby. Wyróżnia się trzy zasadnicze wskazania do wykonania operacji onkologicznej. Jest to:
→ terapia zmniejszająca guza, jako dodatkowa metoda do terapii skojarzonej,
→ zabiegi interwencyjne, w sytuacji zaburzeń czy niedrożności w funkcjonowaniu układów,
→ radykalne leczenie miejscowe, gdy należy wyciąć całą zmienioną tkankę.

Rodzaje nowotworów

Nie można wrzucić wszystkich nowotworów do jednego worka, z racji tego, że nie są one jednorodne. Istnieją dwie opcje, które może pacjent onkologiczny usłyszeć od lekarza prowadzącego – nowotwór łagodny lub nowotwór złośliwy, czyli popularny rak. Mimo, iż usłyszenie takiej informacji od lekarza nie jest dobrą nowiną to w tym pierwszym przypadku to nie koniec świata, jak mogłoby się wydawać.

Nowotwory łagodne
W większości pokryte torebką zmienione chorobowo bądź nowe tkanki, które są nieprawidłowo rozwinięte, jednakże bardzo podobne do tych zdrowych komórek organizmu. Cechują się tym, że rosną dość wolno, a nawet występują momenty całkowitego zatrzymania wzrostu guza ogólnie bądź na jakiś nieokreślony czas. Każdy guz o charakterze łagodnym nie daje przerzutów, nie nacieka na węzły chłonne, a w przypadku ich wycięcia nawroty praktycznie wcale nie występują.

Nowotwory złośliwe
Z tym rodzajem, jak sama nazwa wskazuje nie jest już tak spokojnie. Cechują się gwałtownym zwiększeniem ich masy, naciekaniem do węzłów chłonnych, brakiem otoczki w postaci torebki i częstym powiększeniem naczyń krwionośnych w ich obrębie. Znacznie różnią się wyglądem od prawidłowo rozwiniętych komórek i mogą dawać przerzuty nawet do dość odległych od siebie innych tkanek czy narządów.

Nie ma zasadniczej reguły na to gdzie i czy kiedykolwiek wystąpi u danego człowieka nowotwór, o ile sam temu nie sprzyja. Na nowotwór częściej chorują ludzie, którzy są obciążeni genetycznie, stosują używki czy pracują w groźnych warunkach, jak wdychanie szkodliwych pyłów. Guzy mogą dotknąć praktycznie każdego narządu w organizmie. Jednak najczęściej występującymi są nowotwory:

  • płuc,
  • piersi,
  • przełyku,
  • żołądka,
  • jelita grubego,
  • tarczycy,
  • głowy i szyi,
  • skóry,
  • kości,
  • narządów płciowych.

Nowotwory dotykają bardzo ważnych dla organizmu narządów i bywają niebezpieczne, a nawet śmiertelne, dlatego tak ważne jest, aby pamiętać o regularnych badaniach i działaniach profilaktycznych.

Jaki lekarz zajmuje się chirurgią onkologiczną?

W przypadku zachorowania na jakikolwiek nowotwór opiekę nad pacjentem sprawuje lekarz onkolog, jednakże to występuje najczęściej z samego początku. W sytuacji, gdy występuje dużo objawów bez jasnej przyczyny, jak:

  • nagła utrata masy ciała,
  • krwawienia niefizjologiczne,
  • wyczuwalne guzki,
  • obrzęki,
  • nagłe gorączki razem z potami nocnymi

należy zgłosić się do chirurga onkologicznego. Ten specjalista przeprowadza dość szczegółowy wywiad i wykonuje całą serię badań, aby ustalić konkretną diagnozę i sposób leczenia. Tylko i wyłącznie lekarz wyspecjalizowany w chirurgii onkologicznej może zadecydować, że jedyną opcją leczenia pacjenta jest przeprowadzenie operacji, a następnie przeprowadzić odpowiedni zabieg chirurgiczny. Chirurg ogólny bądź lekarz specjalizujący się w innej dziedzinie chirurgii nie może przeprowadzić operacji onkologicznej. Jedynym wyjątkiem jest ciężki stan pacjenta, u którego wykonanie operacji musi być natychmiastowe, a nie ma dostępnego chirurga onkologicznego, który mógłby się tego podjąć w tym momencie.

W centrum medycznym Sedimed w Szczecinie, chirurg onkolog zajmuje się:

  • Diagnostyką i leczeniem chirurgicznym nowotworów złośliwych i łagodnych piersi
  • Operacjami sposobem laparoskopowym i klasycznym nowotworów jelita grubego, guzów nadnerczy,
  • Leczeniem operacyjnym nowotworów złośliwych żołądka
  • Leczeniem operacyjnym czerniaka, nowotworów skóry

W latach 70. XX wieku Towarzystwo Chirurgów Polskich stworzyło specjalny Dekalog Chirurga Onkologa, którego każdy specjalista musi przestrzegać. Ma on za zadanie zapobiegać niepowodzeniom i popełnianiem błędów w prowadzeniu leczenia u pacjenta onkologicznego. Dekalog brzmi następująco:

  1. “Ustal dokładne rozpoznanie: lokalizację, budowę histopatologiczną i zasięg nowotworu w ustroju.
  2. Zaplanuj badania w taki sposób, aby rozpoznanie było najpełniejsze i dotyczyło zarówno choroby, jak i stanu organizmu pacjenta.
  3. Wybierz najlepszy sposób leczenia – lecz chorego, a nie chorobę – indywidualizuj leczenie.
  4. Naradź się z innymi specjalistami (radioterapeutą, chemioterapeutą czy patologiem) w sprawie kojarzenia metod terapeutycznych i planowania ich stosowania w czasie.
  5. Zaplanuj operację optymalną: największa doszczętność – najmniejsze kalectwo.
  6. Operuj tak, aby nie przyczyniać się do rozsiewu i powstania przerzutów.
  7. Zaplanuj choremu powrót do życia w społeczeństwie, odtwarzając zniszczone tkanki.
  8. Zapewnij pacjentowi okresowe badania kontrolne.
  9. Stale doskonal technikę operacyjną i rozszerzaj wiedzę o nowotworach.
  10. Odnoś się krytycznie do wyników leczenia, badaj stare poglądy w świetle postępu wiedzy.”

Specjaliści stosujący się do niego każdego dnia pracy cieszą się powodzeniem i sukcesami odnoszącymi w poprawie zdrowia i życia pacjenta, gdyż zazwyczaj wybierają najlepszą ścieżkę leczenia.

Diagnostyka nowotworów

W sytuacji zachorowania na chorobę nowotworową należy jak najszybciej wdrożyć właściwe leczenie. Jednak, aby to zrobić trzeba postawić dokładną i słuszną diagnozę, w czym pomocna jest odpowiednio dobrana diagnostyka. Oprócz długiego i rozwiniętego wywiadu należy wykonać serię badań. Chirurgia onkologiczna korzysta w tym celu z kilku rodzajów metod diagnostycznych.

Diagnostyka obrazowa wykorzystuje świetnie postępujący rozwój technologiczny w medycynie, dzięki któremu można coraz dokładniej określić chociażby wielkość i lokalizację guza. Do tej grupy należą takie badania, jak rezonans magnetyczny, tomografia komputerowa, USG, zdjęcie rentgenowskie, badanie radioizotopowe czy PET (pozytonową tomografię emisyjną).
Diagnostyka patomorfologiczna ocenia proces zmian chorobowych z wykorzystaniem makro i mikroskopu i wykazaniem dokładnego opisu pobranego materiału. Wykonują je odpowiednio wykwalifikowani specjaliści – patomorfolodzy w współpracy z klinicystami. Najczęściej do celów onkologicznych wykonuje się cytologię i biopsję.
Diagnostyka endoskopowa polega na wprowadzeniu endoskopu, czyli elastycznej rurki z wbudowaną kamerą i światłem do naturalnego otworu w ciele, jak jama ustna czy odbyt. Najczęściej wykonuje się gastroskopię lub kolonoskopię w przypadku podejrzenia zmian chorobowych w układzie pokarmowym. Badania nie należą do przyjemnych, jednak są ogromną zaletą w diagnostyce nowotworów. Lekarz wykonujący badanie może bezpośrednio na ekranie obejrzeć w trakcie badania stan błon śluzowych układu oraz pobrać wycinek materiału do badań, gdy zauważy coś niepokojącego.
Badania przesiewowe stosuje się z racji ich nieinwazyjności dla organizmu pacjenta, gdyż polegają na pobraniu zazwyczaj krwi w celu wykonania testów laboratoryjnych. Służą do wyeliminowania potencjalnych czynników ryzyka mogących wywołać nowotwór, umożliwiają rozpoznanie oraz wykrycie początkowego stadium zmian nowotworowych, gdzie szybkie wprowadzenie leczenia będzie najbardziej skuteczne.

Rodzaje chirurgicznego leczenia nowotworów

Zabiegi operacyjne w onkologii takie jak wycinanie czy przypalanie guzów są znane już od starożytności. Następnie wprowadzono nowe zasady, czyli wycinanie guza najszybciej po rozpoznaniu jak to tylko możliwe oraz usunięcie całego nowotworu, lecz z jak największym zachowaniem zdrowych tkanek. Obecnie medycyna zrobiła ogromny rozwój w dziedzinie leczenia chirurgicznego nowotworów i wyróżnia się wiele metod terapeutycznych.

Operacje radykalne zakładają całkowite usunięcie tkanki nowotworowej, jednakże jest to dopuszczalne tylko i wyłącznie, gdy guz ma charakter wczesny i został szybko wykryty. Ten model dzieli się na dwa rodzaje: operacje radykalne miejscowe i blokowe. Pierwsze ma zastosowanie w przypadku, gdy nowotwór należy do tych z grupy łagodnych lub złośliwych, ale we wczesnym stadium. Ważnym tutaj jest, aby lekarz miał pewność, że cały guz został usunięty i nie ma on przerzutów. Drugi rodzaj jest wybierany, gdy występują przerzuty do regionalnych węzłów chłonnych i najczęściej dotyczy to nowotworów złośliwych. W takiej sytuacji następuje wycięcie guza wraz z zaatakowanymi okolicznymi węzłami chłonnymi.

Operacje paliatywne stosowane są w przypadku, gdy nowotwór jest mocno zaawansowany i daje przerzuty, przez co nie jest możliwe wycięcie z tkanek tylko guza, bo doprowadziłoby to do śmierci pacjenta. Metoda ta nie leczy chorych, jednakże łagodzi objawy ich choroby, na przykład ma za zadanie zmniejszyć dolegliwości bólowe czy ułatwić spożywanie pokarmów. Dodatkowo stosuje się, aby zapobiegać krwotokom w przypadku wystąpienia krwawiących mięsaków, zmniejszać masę guza lub umożliwić skuteczność innych terapii, jak na przykład leczenia promieniami.

Operacje profilaktyczne są jedną z najnowszych form leczenia chirurgicznego w onkologii. Mają na celu uniemożliwić przekształcenie się zmian łagodnych w złośliwe, poprzez wycinanie już występujących zmian przednowotworowych w tkankach lub tych, które z biegiem lat doprowadziłyby do powstania nowotworu. Jednakże ta metoda to wciąż dość kontrowersyjny temat, zwłaszcza w przypadku możliwości wystąpienia raka piersi u kobiet. Zadawane jest wtedy pytanie czy lepiej profilaktycznie usunąć taką pierś, zwłaszcza jak pacjentka ma do tego duże predyspozycje genetyczne czy jednak nie wycinać i poczekać? Tu najczęściej decyzja należy już bezpośrednio do pacjenta, gdyż ryzyko wystąpienia raka może być dość wysokie, lecz bez zgody chorego lekarz sam ingerować w organizm nie może.

Operacje przerzutów są jedną z najczęściej wykonywanych form zabiegów. Najczęściej przerzuty dotyczą regionalnych węzłów chłonnych bądź odległych tkanek, jak innych narządów. Operacje mają zazwyczaj charakter cytoredukcyjny, czyli zmniejszający masę nowotworu i liczby jego komórek. Najczęściej są one łączone z innymi formami terapii, jak chemioterapia, radioterapia czy hormonoterapia.

Wyróżnia się również wiele innych metod w polu chirurgii onkologicznej, aby zmniejszyć nowotwór lub całkowicie go usunąć. Takie cele można osiągnąć również przy zastosowaniu krioterapii, elektroresekcji, laseroterapii, termoablacji czy izolowanej perfuzji kończynowej – zastosowanie regionalnej chemioterapii. Pod ich wpływem można osiągnąć całkowite zniszczenie tkanek nowotworowych.

Jednakże, aby dobrać właściwe leczenie, co jest bardzo ważne należy najpierw postawić odpowiednią diagnozę. Warto pamiętać, że im szybciej zgłosi się do lekarza, gdy pojawią się jakiekolwiek nietypowe dolegliwości, tym jest większa szansa na całkowite wyleczenie choroby nowotworowej lub jej całkowitego zapobiegnięcia.