Bulimia – charakterystyka, objawy, leczenie

W niniejszym wpisie podejmujemy się wyjaśnienia  tego, co to jest bulimia, na czym polegają te zaburzenia odżywiania, czym się objawiają i jakie są ich przyczyny. Dowiedz się, jak leczyć bulimię i jak wyjść z bulimii.

Co to jest bulimia?

Co to jest bulimia? Definicja mówi, że bulimia nervosa (żarłoczność psychiczna) należy do zaburzeń odżywiania, które są spowodowane lękiem przed przytyciem i rozpaczliwym dążeniem do utraty masy ciała. Na czym polega bulimia? Osoby, u których występuje to zaburzenie, ograniczają spożywanie posiłków, rezygnując przede wszystkim z węglowodanów, przez co doznają napadów kompulsywnego objadania się.

Bulimia jest niestety bardzo poważną chorobą, a towarzyszące jej zachowania żywieniowe oraz towarzyszące im emocje mogą realnie zagrażać zdrowiu. Do zachowań charakterystycznych dla osób z bulimią należą np.:

• usuwanie pokarmów z żołądka i jelit poprzez prowokowanie wymiotów i przyjmowanie środków przeczyszczających;
• przyjmowanie środków hamujących apetyt;
• stosowanie środków moczopędnych;
• niekontrolowane przez lekarza przyjmowanie preparatów zawierających hormony tarczycy;
• bardzo intensywne, zagrażające zdrowiu ćwiczenia fizyczne.

Powyższe zachowania wynikają z chęci uniknięcia przyrostu masy ciała wskutek występujących epizodów nadmiernego objadania się.

Jakie są możliwe przyczyny bulimii?

Przyczyny bulimii mogą mieć różne podłoże –  najczęściej dopatruje się ich w czynnikach psychologicznych i społecznych. Na rozwój bulimii psychicznej wpływ mogą mieć czynniki środowiskowe i kulturowe. Bulimia nervosa może być też uwarunkowana genetycznie, a podatność na zaburzenie jest u każdego pacjenta indywidualna i zależy od uwarunkowań osobowościowych. Przyczyny bulimii najczęściej mają związek z:

• niską samooceną, brakiem akceptacji własnego ciała i jego zaburzonym obrazem;
• zaburzone relacje rodzinne oraz brak akceptacji przez rówieśników;
• nadmierne wymagania ze strony innych osób, np. dotyczące wyglądu;
• presja środowiskowa (np. wymagania zawodowe dotyczące modelek, sportowców, aktorów i innych zawodów, w których ciało ma istotne znaczenie w osiąganiu rezultatów);
• traumy psychiczne w dzieciństwie;
• uzależnienia od alkoholu i / lub narkotyków.

Poznaj objawy bulimii

Objawy bulimii mogą być trudne do rozpoznania, szczególnie na początku okresu, kiedy pojawiają się zaburzenia odżywiania. Sfera emocji i komfortu psychicznego, to obszar, na którym powoli zaczyna rozwijać się bulimia – objawy, które mogą świadczyć o tym, że zaczyna dziać się coś niepokojącego, to np.:

• obsesja na punkcie stosowanie diety;
• skrupulatne stosowanie pewnych rytuałów żywieniowych;
• widoczne wahania masy ciała;
• występujące okresy głodówek naprzemiennie z okresami nadmiernego objadania się;
• problemy z cerą;
• problemy ze zdrowiem włosów, paznokci i zębów.

To jednak nie wszystkie oznaki, które mogą świadczyć o tym, że u pacjenta występuje bulimia. Objawy psychiczne również są zauważalne – wśród nich występują np. obniżony nastrój, stany depresyjne, spadek koncentracji, rezygnacja z życia towarzyskiego, zrywanie bliskich więzi. Warto podnosić swoją świadomość na temat zaburzeń odżywiania, ponieważ objawy bulimii mogą wskazywać na wiele innych nieprawidłowości i schorzeń, np. anoreksję czy depresję.

Jak leczyć bulimię? Skuteczne leczenie bulimii

Leczenie bulimii jest trudne i może trwać w skrajnych przypadkach nawet kilka lat. Zatem jak leczyć bulimię? Konieczne jest skorzystanie z pomocy kilku specjalistów, których dyscypliny wzajemnie się uzupełniają. Wśród nich powinni mogą znaleźć się lekarz ogólny, psychiatra, psycholog, psychoterapeuta i dietetyk.

Leczenie bulimii polega przede wszystkim na terapii psychoterapeutycznej, która może być wspierana środkami farmakologicznymi, np. lekami przeciwdepresyjnymi oraz lekami hamującymi epizody objadania się. Oczywiście ich zastosowanie zależy od indywidualnych wskazań dla każdego pacjenta.

W leczeniu bulimii należy wziąć pod uwagę także ewentualne konsekwencje zdrowotne, które mogą wynikać z zaburzeń odżywiania, np. niedobory witamin i minerałów czy zaburzenia funkcji wybranych narządów i układów.