Tarczyca jest gruczołem położonym na szyi tuż pod krtanią. Składa się z dwóch płatów, które połączone są ze sobą tak zwaną węziną. Produkuje hormony, które są odpowiedzialne za prawidłowy przebieg procesów metabolicznych w naszym organizmie. Wszelkie zaburzenia w jej działaniu szybko odbijają się na funkcjonowaniu organizmu i mogą powodować chorobę Hashimoto.
Spis treści:
Czym jest Choroba Hashimoto?
Hashimoto, czyli przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, jest najczęstszą przyczyną niedoczynności tarczycy. Może wystąpić w każdym wieku, a problem ten zdecydowanie częściej dotyka kobiet. W wyniku choroby dochodzi do uszkodzenia gruczołu i zmniejszenia ilość produkowanych przez niego hormonów. Jak wskazuje nazwa, zaburzenie rozwija się w wyniku nieprawidłowych reakcji odpornościowych, w wyniku których powstają przeciwciała uszkadzające tarczycę. Uszkodzenia te mogą doprowadzać do zmian w jej budowie, które objawiają się jej zanikiem, lub pojawieniem wola.
Jakie są objawy choroby?
Dolegliwości jakie wystąpią będą związane z niedoborem hormonów produkowanych przez tarczycę, a jest ich cała masa. Do tych najbardziej typowych należą przyrost masy ciała, uczucie osłabienia fizycznego i zmęczenia, szybkie marznięcie, blada i sucha skóra, a także łamliwe i przetłuszczające się włosy. Dosyć często pojawiają się również uciążliwe zaparcia. Mogą wystąpić również pewne zaburzenia dotyczące tak zwanych funkcji poznawczych. To z kolei będzie objawiało się trudnościami z utrzymaniem uwagi i skupieniem się, zwiększoną sennością i ogólnym spowolnieniem.
Czasami zdarza się, że początkowy przebieg choroby Hashimoto przebiega z krótkotrwałym wzrostem stężenia hormonów tarczycy. Może się to objawiać okresowymi dolegliwościami charakterystycznymi dla nadczynności tarczycy. Stan taki nazywa się hashitoxicosis.
Jak możemy rozpoznać chorobę?
Cała diagnostyka powinna rozpocząć się od wizyty u lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. To on na podstawie zebranego wywiadu i przeprowadzonego badania będzie mógł rozpocząć wstępną diagnostykę, i pokierować nas do odpowiedniego specjalisty, którym w tym przypadku będzie endokrynolog.
W badań laboratoryjnych należy wykonać morfologię krwi, stężenie cholesterolu, które prawdopodobnie będzie podniesione, oraz hormonów związanych z tarczycą. Należą do nich TSH, które powinno być podniesione, oraz tyroksyna i trójjodotyronina, które z kolei będą obniżone.
Jednym z ważniejszych oznaczeń jakie trzeba wykonać, to obecność charakterystycznych przeciwciał, które doprowadzają do niszczenia gruczołu i silnie sugerują rozpoznanie choroby. Można wykonać również tak zwane badanie histopatologiczne, aby potwierdzić chorobę, nie jest to jednak konieczne.
Na czym polega leczenie?
Leczenie niedoczynności tarczycy opiera się na codziennym przyjmowaniu leków zawierających tyroksynę. Odpowiednie dobranie leku jest niezbędne tak, aby stężenie TSH mogło się mieścić w przedziale 0,4-2,5 mIU/l. Wraz z upływem czasu trwania choroby i pogłębiania się uszkodzeń tarczycy bardzo prawdopodobna będzie konieczność zwiększania dawki przyjmowanych leków, aby we właściwy sposób pokryć zapotrzebowanie organizmu na hormony tarczycy. Dlatego też niezwykle ważna jest dobra komunikacja i współpraca pomiędzy pacjentem, lekarzem podstawowej opieki zdrowotnej, oraz endokrynologiem.